Forward control

Intro forward control

Forward controls worden zo genoemd omdat bij dit voertuigtype de bediening (stuur, pedalen) zich bevindt voor de vooras, in een cabine die meestal boven op de motor gebouwd is. Dit voertuigtype is in de jaren ’50 en ’60 afgeleid van traditionele 4×4’s, maar gebaseerd op de logica van front-cabine lichte vrachtwagens, zoals deze veelal voorkwamen in Europa. Voordelen: meer zicht voor de bestuurder en een groter laadvolume bij gelijkblijvende wielbasis.
Land Rover heeft haar Forward Controls mede ontwikkeld als antwoord op de Jeep Forward Control uit 1956. Deze werd aangeboden in 2 wielbasis varianten: 81-inch en 103,5 inch. Land Rover heeft in 1960 een 88-inch Forward Control ontworpen maar niet in productie genomen. De 109-inch Forward Control Series 2A werd in 1962 wel in productie genomen.

Problemen

Omdat de Forward Controls meer laadvermogen hadden dan de traditionele 4×4’s waar ze van afgeleid waren, kregen gebruikers last van de volgende problemen:
– te weinig motorvermogen
– smalle assen hadden een negatief effect op de stabiliteit
Binnen enkele jaren kwamen de fabrikanten met oplossingen: Jeep verbreedde in 1958 haar assen met 20 cm.; Land Rover verbreedde haar assen met 10 cm bij de introductie van de 110-inch Forward Control Series 2B (1966). Tevens maakte Land Rover de 6-cilinder benzinemotor beschikbaar.
Ondanks het slimme idee van de Forward Control bleken er (te) weinig civiele gebruikers te zijn en werd de productie vrij snel gestaakt. Jeep stopte al na 8 productiejaren; Land Rover stopte na 10 jaar (slechts 5500 exemplaren). Militair gezien is de belangstelling langer gebleven: de Land Rover 101-inch is geproduceerd van 1972-’77 (ca. 2600 exemplaren). De beoogde opvolger, de 110-inch Llama, is echter nooit verkocht. Diverse krijgsmachten (nu ook de Britse!) zijn in de jaren ’80 en ’90 overgestapt naar Forward Control modellen van Pinzgauer en Volvo, dus het type leeft nog voort.
Land Rover kent dus 2 types Forward Controls: de 109/110 en de latere 101 inch.